Written on the body, Jeanette Winterson (vertaald tot Op het lichaam geschreven door Gerrit de Blaauw)
Alle woorden die ons ter beschikking staan om onze liefde voor iemand uit te drukken zijn versleten en lijken aan betekenis te hebben ingeboet. En toch worden we telkens weer verliefd en zoeken we telkens weer naar nieuwe uitdrukkingen voor ons gevoel. Jeanette Winterson exploreert in dit boek op geraffineerde wijze de grenzen van de taal der liefde. Ze beschrijft in Op het lichaam geschreven de allesomvattende liefde van de verteller voor een vrouw.
Winterson is de meest geciteerde schrijver op mijn weblog. Vanuit dit boek oa met:
“Je vermeed zorgvuldig de woorden die spoedig ons persoonlijke altaar zouden worden. Ik had ze al vaak uitgesproken, ze als muntstukken in een wensput laten vallen, in de hoop dat ik zelf werkelijkheid zou worden. Ik had ze al vaak uitgesproken, maar niet tegen jou. Ik had ze als vergeet-me-nietjes geschonken aan meisjes die beter hadden moeten weten. Ik had ze gebruikt als munitie en pasmunt. Ik vind mezelf geen huichelachtig type, maar als ik zeg dat ik van je hou en het niet meen, wat ben ik dan anders? Zal ik je koesteren, je aanbidden, plaats voor je maken, mezelf beter maken voor jou, naar je kijken en je altijd zien, je de waarheid vertellen? En als liefde dat alles niet is, wat is liefde dan?”
&
“Elke goede afloop is een compromis”.
(bron: Wikipedia)
Jeanette Winterson (Manchester, 27 augustus 1959) is een Britse auteur. Haar bekendste werk is haar debuut Oranges are not the only fruit (vertaling Sinaasappels en demonen / Sinaasappels zijn niet de enige vruchten) dat in 1985 verscheen en in 1990 verfilmd werd tot miniserie door de BBC. Het boek won de Whitbread Prize voor Beste Debuut en de miniserie won de BAFTA voor Beste Drama.
Jeanette Winterson werd geboren in Manchester en grootgebracht door adoptieouders, Constance and John William Winterson, in Accrington in Lancashire. Haar adoptieouders waren lid van de Pinkstergemeente en voedden Jeanette streng christelijk op. Op haar achtste schreef ze al diensten en bracht ze mensen tot bekering. Door dit talent hoopten haar ouders dat ze zendelinge zou worden. Haar neiging tot ‘onnatuurlijke liefde’ gooide echter roet in het eten. Ze ging uit huis op haar vijftiende nadat ze bekend had gemaakt dat ze verliefd was op een meisje.
Winterson studeerde Engels aan het St Catherine’s College te Oxford en ontving haar bachelordiploma in 1981.
In Londen schreef ze haar eerste boek Oranges are not the only fruit, dat gepubliceerd werd in 1985. Het boek is sterk autobiografisch en vertelt over een lesbisch meisje dat opgroeit in een streng religieuze gemeenschap. Het debuut werd goed ontvangen en leverde Winterson de Whitbread Prize op. In 1990 bewerkte ze het boek tot een scenario voor een BBC-miniserie, die veel aandacht kreeg in verband met een aantal expliciet lesbische scènes. Niettemin, of juist daardoor, kreeg de dramaserie een BAFTA: één van de belangrijkste Britse film- en televisieprijzen.
Vanaf 1987 ging Winterson zich serieus op haar schrijverscarrière toeleggen. Naast romans publiceert ze ook verhalen, essays en kinderboeken. Bovendien schreef ze naast het script voor haar eigen boekverfilming het filmscript voor Great moments in aviation (1993).
Winterson wordt gekenmerkt als een postmodern auteur. In haar oeuvre staan thema’s als fictie en werkelijkheid, metafysica, (gender)identiteit en tijd en ruimte centraal, wat een magisch realistisch effect heeft. De manier waarop Winterson gebruikmaakt van ideeën uit de natuurwetenschappen is door Annemarie Estor beschreven in “Jeanette Winterson’s Enchanted Science”.
De eerste jeugdroman van Winterson, Tanglewreck (De tijdhoeder), is een geslaagd experiment om haar publiek uit te breiden. Het is een sciencefictionverhaal dat internationale erkenning geniet.
Voor haar roman The Passion uit 1987 ontving Winterson de John Llewelyn Rhys Memorial Prize en voor Sexing the cherry (1989) de E. M. Forster Award. In 2006 werd ze voor haar verdiensten voor de literatuur benoemd tot Officer of the British Empire.
Uit de pers:
“Als een begenadigd taalgoochelaar tovert ze telkens opnieuw verrassende beelden tevoorschijn, waarmee ze in een enkele paragraaf een complexe situatie kan schetsen. Op die momenten vloeit er inderdaad goud uit haar pen, en vliegt ze erg hoog. Dan laat ze duidelijk andere, meer schuchtere schrijvers ver beneden haar.’ – Kristien Hemmerechts
“Jeanette Winterson blijft een wonderbaarlijk vertelster met een enorme fantasie, wetenschappelijke kennis en suggestieve taal.”- De Stem