Al onze gisterens, Natalia Ginzburg
vertaald uit het Italiaans door Henny Vlot, Meulenhof 2018
Van het kleine en nabije naar het grote en onvatbare, met subliem gevoel voor nuances, laat Natalia Ginzburg ons haar wereld zien, die ook de onze is. Een even warmbloedige als aangrijpende familieroman. Arjan Peters
De zestienjarige Anna observeert de gebeurtenissen rond twee bevriende families in een Italiaanse provinciestad ten tijde van het fascisme, vlak voor en na het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog. Kleine gebeurtenissen en alledaagse emoties staan centraal, wat zorgt voor een schrijnend beeld van de situatie waarin de families zich bevinden. Onder de personages ontstaat een groeiend gevoel van eenzaamheid en isolement omdat geen van hen in staat is werkelijk met een ander te communiceren.
Terloops wordt een historisch beeld van Italie geschetst: de intolerantie van het fascisme, het toenemende cynisme van de mensen, het antifascisme dat zich organiseert tot een gewapende verzetsbeweging. Door de ogen van Anna, met haar jeugdige eenvoud, rijgen de zinnen zich aaneen en vormen een geraffineerd web van intriges en emoties.
Het boek verscheen onder de titel Tutti i nostri ieri in 1952 en kenmerkt zich door de afwezigheid van dialogen en de aparte stijl van de schrijfster.
Natalia Ginzburg, geboren Natalia Levi (Palermo, 14 juli 1916 – Rome, 7 oktober 1991), was een vooraanstaand Italiaans schrijfster.