Nichtje
© Luuk Gruwez
uit Bandeloze gedichten. Een keuze uit de poezie 1977-1990 / opgenomen in de bloemlezing Familie duurt een mensenleven lang (Menno Wigman)
Wat jammer dat de aarde niet op maat is
als elke puzzel in haar puzzeldoos
of als haar pluchen apen en haar beren,
net groot genoeg tegen verlegen.
Ze weet zo weinig van haar hersens af
-een volle maan voor haar gezicht,
een sterrenhemel in haar hoofd
vol beuzelpraat en binnenpret.
‘Het kan daar niet genezen,’ zegt ze wijs,
‘genezen doen alleen de dieren.’
Haar goudvissen, haar Mickey Mouse,
die gaan niet dood, maar enkel stuk.
Ze leert ze met twee woorden spreken:
zij moeten straks de wereld in.
De tulpen in de tuin van haar tehuis
hebben ook geen kleren aan. Dus waarom zou ze?
Moet ze dan minder dood misschien?
Ze is een slonsje zonder prins,
de twintig al een eind voorbij,
maar als ze groot is, zal ze trouwen
-bloot, alleen met mij.