W.H. Auden, Musee des Beaux Arts, 1940, in de vertaling van Peter Verstegen uit Die avond dat ik de stad inliep
Ze vergisten zich nooit in het lijden,
De Oude Meesters: hoe goed kenden zij de
Plaats ervan bij de mens: hoe het zich voelen doet
Terwijl een ander eet of een raam openzet of domweg verder loopt.