(foto: reactie van een bezoeker)
Ellen Deckwitz, uit: Olijven moet je leren lezen, 21. Poëzie op het podium:
‘Na een mooie poëzieavond moet ik altijd denken aan de Amerikaanse dichter Bob Holman. Hij zei dat een goed voorgelezen gedicht een cadeau is. Een geschenk van het moment. De ene avond is de andere niet. Soms heb je als publiek een rothumeur, soms heb je als dichter geen zin. En toch gebeurt er altijd iets wanneer je voordraagt. Er ontstaat contact dat je op geen enkele andere wijze met iemand kan hebben. Je leert iets over jezelf en de mensen om je heen. En het leert je iets over gedichten. Het kan op papier moeilijke poëzie opeens toegankelijk maken, en ogenschijnlijk heldere gedichten opeens prachtig mysterieus. Waar woord en podium elkaar ontmoeten, kan er iets magisch gebeuren. Het creëert een intense, tijdelijke band die de omvang van de hele wereld heeft.’