De pleinen
Ik sprak die taal vroeger ook
De taal die ze op dat plein spreken,
De taal van al die pleinen
De pleinen overal ter wereld
Waar we spraken in de
Taal van het verzet, de stenen, de opstand
De revolutie, de vrijheid,
Die sprak ik ook, die taal
Dat sprak ik, vroeger
De taal van het plein
Nu spreek ik de taal van de angst
De taal van het misgaan
De taal van de gewonden, de gemartelden en
De doden, de gehangenen bungelend in de wind
De lijken van de oude demonstranten
Vervangen door de lijken van de nieuwe onderdrukten
De onthoofden
Dan schiet die taal tekort
En kan ik alleen maar sprakeloos kijken,,,
Naar de gruwelijke beelden op de televisie
Dan ben ik taalloos
@ Ronald M.Offerman
Amsterdam 2011
Kunst is een manier om ons te verzoenen met de dood (een citaat uit How Art Made The World, BBC 2005). Morgen een verslagje en meer bijdragen. Foto’s op onze Facebookpagina!