‘Bach, Muziek als een wenk van de hemel‘ door John Eliot Gardiner
‘Ik ben opgegroeid onder de blik van de cantor. Het beroemde portret van Haussmann was voor de oorlog aan mijn ouders gegeven omdat hun huis wel een veilige plek leek, en het kreeg een ereplaats op de overloop van de oude molen in Dorset waar ik ben geboren. Elke avond probeerde ik op weg naar bed zijn strenge blik te vermijden.
‘We willen maar al te graag de mens leren kennen achter de muziek die ons zo boeit. We willen weten wat voor iemand in staat was om muziek te componeren die het ene ogenblik van een adembenemende complexiteit is, en dan weer zo onweerstaanbaar ritmisch dat we van onze stoel willen springen om te dansen, of onze emoties op zo’n aangrijpende wijze beroert dat het ons tot in onze ziel raakt.’ (John Eliot Gardiner)
‘John Eliot Gardiner toont in dit uitvoerige portret niet alleen dat Bach een zeldzaam groot genie was, maar hij schetst ook zijn gewonere kanten: hij had een groot ego, was vaak chagrijnig, en hij had iets rebels, om slechts een paar van zijn minder bekende eigenschappen te noemen.’ (The Washington Post)