Victor Vroomkoning
Vuilniszakken
uit: Echo van een echo / ook opgenomen in de bloemlezing Familie duurt een mensenleven lang (Menno Wigman)
Zoals ze daar ’s morgens
op de stoep tegen elkaar
aan geleund warmte zoekend
in hun plastic jassen
staan te wachten, grijs,
vormeloos, vol afgedankt
leven, tegelijk broos
en weerloos. Je zou ze
weer naar binnen willen
halen, je ouders
wachtend op de bus.