J.C. Bloem, Later leven
uit: Verzamelde gedichten (Polak & Van Gennep, 1964)
Hout voor het vuur, een boek en een glas wijn,
Dit zijn de dingen van het latere leven,
Die de alleen gewordene nooit begeven,
Maar steeds ter hand en nooit onwillig zijn.
Het lijkt wel weinig, wanneer men de lijn
Teruggaat, die het leven heeft beschreven,
En dan één troost slechts vindt na heel dit streven:
Dat er een einde komt aan alle pijn.
Misschien. Misschien ook is dit nog het meest,
Die eendre dagen, die hun waden binden
Om wat geneest, maar nooit geheel geneest.
De wolken trekken langs dezelfde lucht,
Hetzelfde water stroomt. Dezelfde winden
Maken om de eenzame ’t zelfde gerucht.