Ballade
Dante Alighieri
vertaling Scatilli
Ik wil dat je naar Amor gaat, ballade,
en hem naar mijn beminde vergezelt,
zodat op grond van wat je hem vertelt,
hij zich oprecht met haar kan beraden.
Je bent zo zacht, ballade, en zo bescheiden
dat je, al ga je alleen,
rustig jouw ogen naar haar op kunt slaan.
Als je elke onzekerheid wilt vermijden,
dan kun je best meteen
aan Amor vragen met je mee te gaan.
Het is of zij die je te woord moet staan
de pijlen van haar gramschap op mij richt.
En zonder Amor zou zij je wellicht
met schade en schande overladen.
En als je haar met aangename stem
vergeving hebt gevraagd,
ga dan op deze wijze voort:
‘Lieve Vrouw, ik kom hier op verzoek van hem
die hoopt dat het je misschien behaagt,
als je zijn eerbiedige bede hoort.
Amor zelf, al was hij bekoord door jou,
deed hem veranderen toen hij keek
naar anderen, maar hij bleef je trouw.
Zijn innerlijk is je buitenmate
toegedaan. Voor jou alleen
is het bestemd en wil het
zich openstellen, voor altijd.’
En is zij niet tot luisteren bereid,
laat Amor het dan vertellen.
En mocht je verzoek haar kwellen,
vraag dan of ik de gunst mag verwerven,
om in dienst van haar te sterven,
wat ik als haar dienaar niet versmaad.
Zeg tegen Amor, die je moet danken,
dat hij, voordat je gaat,
aan haar gevat mijn gedrag verklaart.
En vraag dan of hij bij ’t horen van je stem
nog even blijft en praat
over de trouw waarmee ik me aan haar hecht.
En vraag of zij, zodra zij mij oprecht vergeeft
na deze bede, zich tooien wil met vrede.
Wil je nu gaan, lieve ballade
en haar smeken om genade.