*, Maud Vanhauwaert
uit: Ik ben mogelijk / opgenomen in de bloemlezing Je bent mijn liefste woord (Anne Vegter)
vroeger was ze uitgestrekt
nu nog een gevouwen duin
glimlachen zegt ze
is een act tegen de zwaartekracht
tussen twee huizen door
huilt ze schuilend of andersom
zoals je bij een sjaal denkt aan de kou
zo denkt ze aan het leven
thuisgekomen haalt ze het speelplein
onder de nagels van het kind vandaan
raadt granaatappels juist op tv
gaat slapen zo uitgestrekt mogelijk
morgen is haar territorium weer twee voeten
maat 38 groot