Zo zie je alles, Donald Niedekker, Koppernik, 2019
Tijdens een zondag waarop hij een maquette maakt van de IKEA-vestiging waar hij werkt, komen bij een geïsoleerd levende man herinneringen boven aan gebeurtenissen die zijn leven hebben bepaald.
“Een reële wereld in model nabouwen, compleet met wachtende mensen op een perron, een in haast gevouwen krant, onkruid tussen stoeptegels, sigarettenpeuken, waarvan enkele met rondom sporen van lipstick, scheuren in het stucwerk, een auto die uitgeladen wordt, een tegen een rietkraag aan dobberende voetbal, een pompbediende die in een besmeurde overall uit een garage naar buiten komt lopen, dat kan iedereen met het nodige geduld, ijver en enige handigheid in elkaar fröbelen, maar de kijker de roep van een koekoek laten horen, hem de ruisende wind doen horen zodat zijn ogen de bomen zien doorbuigen, of hem doen vermoeden waar de pompbediende aan dacht voor hij naar buiten kwam lopen is de kunst van het miniatuurbouwen.”